Kraby

Mózg położony jest nad przełykiem i składa się z trzech płatów (protocerebrum, deutocerebrum i tritocerebrum). Z mózgu wychodzą nerwy wzrokowe i unerwiające pierwszą i drugą parę czułków. Tritocerebrum opuszcza para konektyw okołoprzełykowych łączących mózg ze zwojami brzusznymi. Układ nerwowy krabów wykazuje największą pośród skorupiaków koncentrację – wszystkie zwoje brzuszne połączone są w jeden duży zespół komórek nerwowych. Mózg nie kontroluje wszystkich złożonych czynności krabów. Eksperymentalnie stwierdzono, że takie czynności jak pobieranie pokarmu czy kopulacja mogą być wykonywane po usunięciu mózgu. Dzieje się tak dlatego, że ośrodki je kontrolujące znajdują się w zwojach brzusznych. Ponadto występuje też część autonomiczna układu nerwowego, unerwiająca serce i układ pokarmowy.

Kraby są rozdzielnopłciowe. Gonady są parzyste, znajdują się w centralnej części głowotułowia. Zapłodnienie wewnętrzne, do kopulacji służą przystosowane do tego celu odnóża odwłokowe (gonopody). Kraby wykazują złożone zachowania godowe. Samce z rodzaju Uca wykonują tańce godowe polegające na wymachiwaniu większymi z pary szczypiec. Toczą też ze sobą walki o samicę. Samice opiekują się jajami aż do wyklucia młodych. Trzymają je na odnóżach odwłokowych (pleopodiach).

Kraby, tak jak reszta skorupiaków, są amnioteliczne, co oznacza, że wydalają amoniak. Do jego usuwania dochodzi poprzez skrzela i nefrydia. Nefrydialne organy wydalnicze – tzw. gruczoły czułkowe, inaczej zwane zielonymi, składają się z kanalika i pofałdowanego worka, który jest otoczony kanałami hemocelu. Tworzy się duża powierzchnia styku, przez którą zachodzi aktywny transport produktów przemiany materii do wnętrza narządów wydalniczych. Kanaliki wyprowadzające w części końcowej rozszerzają się w pęcherzyk moczowy i znajdują ujście w nefrydioporze u podstawy drugiej pary czułków.